kanoroute Charente

Mansle

In juni 2002 bezocht ik de Cognac streek om de rivier de Charente te verkennen. Ik had geen idee wat ik kon verwachten, en dit maakte het des te spannender. Onderweg naar het zuiden heb ik nog even een stukje gevaren op het Canal de l'Oise à l'Aisne en het Canal de l'Ourq. Toen ik uiteindelijk door reed naar het zuiden kwam een flinke oceaan-depressie me tegemoet. Het regende de hele weg en af en toe werd ik geplaagd door hevige windstoten. Af en toe moest ik snelheid minderen tot 90 km/u. Ik wist niet vanaf welke plek de Charente voor mijn zeekajak bevaarbaar zou zijn. Ik besloot bij Poitiers de tolweg te verlaten en over de N10 verder naar het zuiden te rijden. Volgens mijn campinggids zou er bij Mansle een camping aan de rivier zijn. Omdat hier ook kajakverhuur is, besloot ik hier naartoe te gaan. Ik ging de afslag af en vond de camping aan de linkerkant net aan het begin van het plaatsje. In deze tijd van het jaar is de slagboom open van 8 uur 's morgens tot 8 uur 's avonds. Gelukkig was ik nog op tijd en kon met de auto het terrein op rijden. Ik vond een plekje aan het eind van het terrein. Het was nog vrij stil op de camping. Opvallend was dat de meeste kampeerders Engelsen waren. Helaas bemerkte ik dat er een hek was tussen de camping en de rivier-oever, zodat een vertrek vanaf de camping er niet in zat. Bovendien leek het mij dat de stroming hier tamelijk sterk was. Toen ik later het stadje in liep kwam ik langs de kajakverhuur. Die was om deze tijd van het jaar nog gesloten. Het was gelegen aan een zij-arm van de rivier, van de hoofdstroom gescheiden door een eilandje. Er was een klein parkoers uitgezet met poortjes waar je onderdoor moet varen. Toen ik over de brug het stadje in liep zag ik dat aan de kaden te zien de waterstand van de rivier wel tamelijk hoog was. Ik liep een stukje met de stroom mee en schatte de snelheid op zo'n 6 km/u. Normaal vaar ik ongeveer 7 km/u, dus het zou bijna onmogelijk zijn hier stroomopwaarts te varen. De volgende dag besloot ik daarom door te rijden naar Angoulême in de hoop dat de stroomsnelheid zou afnemen waar de rivier breder wordt. Dat bleek inderdaad het geval te zijn. Ik schatte de stroomsnelheid hier zo'n 4 km/u. Omdat ik eerst stroomopwaarts wilde varen (terug lukt altijd wel) reed ik verder naar het plaatsje Fleurac.

Fleurac

Bij Fleurac is een tot museum gemaakte papierfabriek aan de rivier. Dit is zeker een bezoek waard. Rondleidingen zijn in het Frans, maar je kunt een vertaling op papier in het Engels meekrijgen. Er is ook een mooie website: http://www.moulin-de-fleurac.com . In de rivier zijn zijn een paar eilandjes die met houten bruggen zijn verbonden. Zo kun je naar de sluis aan de overkant lopen (zie onderstaande foto's). Ik vond het te lastig om de kajak over al deze bruggen te dragen, zodat ik met de auto via een omweg naar de overkant reed. Dat was een beetje lastig te vinden. Uiteindelijk vond ik een klein bordje "ecluse" die de weg naar de sluis aangaf. Vanaf hier is loopt wandelroute langs de rivier van 10 km naar Angoulême. Ik schatte de stroomsnelheid hier ook op zo'n 4 km/u, dus hoopte ik per kajak naar de stad te kunnen varen. Het werd voor mij de eerste keer dat ik op echt stromend water ging varen, dus ging ik heel voorzichtig vanuit het niet stromende deel bij de sluis de rivier op. Het bleek hier inderdaad mogelijk stroomopwaarts te varen, maar het bewegende water onder mij was een vreemde ervaring. Het water maakte af en toe draaikolken, en bij oneffenheden op de bodem kwam het water omhoog. De punt van de kajak had de neiging steeds naar links en rechts te willen afwijken. Ik moest dus goed mijn handen aan de peddel houden om op koers te blijven en ik kon niet even stoppen voor een foto vanaf het water. Het was eigenlijk best wel leuk, alleen kwam ik niet sneller dan zo'n 3 km/u vooruit. Na ruim een uur bereikte ik een fabriek. Hier was een stuw schuin over de volle breedte van de rivier. Naar rechts werd de doorgang steeds smaller, en in de verste hoek zou de sluis moeten zijn. Ik kon vanaf dit punt niet zien of er een mogelijkheid was om uit te stappen. Ik vond het een beetje griezelig om vlak onder het neerkomende water langs te moeten varen, vooral omdat langs de kant bomen stonden met over het water hangende takken. Als het verkeerd zou gaan, dan zou ik daar in terecht komen. Ik besloot daarom om hier om te keren en terug te varen. In een mum van tijd was ik weer terug bij het beginpunt. Zo snel had ik nog nooit gevaren!

Jarnac en Cognac

Na deze eerste ervaring op de Charente naderde de volgende oceaandepressie. Veel wind en regen weerhielden mij ervan om behalve een paar kleine stukjes nog echte tochten op de rivier te maken. Er zijn verschillende plaatsen waar je met de kajak goed te water kunt gaan. Meestal lukt het bij bruggen of sluizen wel. Het water stond nu echter zo hoog, dat de kanten bij de sluizen soms onder water stonden. Dan kon je dus niet instappen zonder natte voeten te krijgen. Ik merkte ook dat zondag geen goede dag is om te gaan varen. Ieder plekje waar je bij de rivier kunt komen is dan door vissers in beslag genomen. Omdat je niet naar de Cognac-streek kunt gaan zonder een van de destilleerderijen te bezoeken reed ik naar Jarnac. Hier wordt de Courvoisier gemaakt. Helaas kun je deze destilleerderij alleen op werkdagen tijdens kantooruren bezoeken. In Jarnac is ook een museum waar de geschenken zijn tentoongesteld die Mitterand van over de hele wereld heeft gekregen. Helaas was ook deze gesloten. Een wandeling langs de rivier is wel de moeite waard. Hier is ook een wildwater-parkoers. Veel mooier en groter dan bij Mansle. Later reed ik door naar Cognac en bezocht de destilleerderijen van Martell en Hennessy. Er zijn rondleidingen in het Engels en Duits. Bij de receptie kun je afspreken met welke rondleiding je mee gaat.

Port-des-Barques

Ik sloot mijn verkenning van de Charente af met een bezoek aan de plek waar de rivier in de oceaan uitmondt, bij het plaatsje Port-des-Barques. Op het verste punt van dit schiereiland is een camping. Vanaf hier loopt een weg naar het eilandje Ile Madame, die alleen bij laag water begaanbaar is. Het was nu echter hoog water met een stevige zuidwesten wind zodat de weg ver onder de golven verdwenen was. Ik liep naar de noordkant en keek over de rivier. Tot mijn verbazing ontdekte ik in de verte een groep kajakers die van achter Ile Madame gekomen leken te zijn. Ze voeren de riviermonding op en draaiden toen naar rechts zodat ze recht op me af kwamen. Vlakbij kwamen ze het strand op. Ik was nog verbaasder toen ik zag dat onder hen ook een paar kinderen waren. Moe, kou en nat, maar vooral heel voldaan stapten ze het strand op.

Ik moet concluderen dat de Charente niet was wat ik ervan verwacht had. Maar waarschijnlijk komt dat ook doordat de omstandigheden niet mee zaten. Het water in de rivier was ongewoon hoog en ik had veel slecht weer. Waarschijnlijk is het bij een normale waterstand en droog weer veel beter te doen. De rivier ziet er aantrekkelijk genoeg uit. Er stond nu echter zoveel wind dat ik het opzetten van een tent op de verder erg leeg uitziende camping bij Port-des-Barques niet zag zitten. Ik ben doorgereden naar het hier niet al te ver vandaan liggende Marais Poitevin om wat meer beschut vaarwater op te zoeken.

Fleurac